Sone VI
Abanoza dönmüş yüreğin kara ve derin,
dilinde büsbütün nedamet olmuş sükunet.
Eskisi gibi sıcak değil artık ellerin
Bedeninde hiçbir zerrede kalmamış şehvet
Şiirimin canı, gençliğimin hükümdarı
Öğlen vakti güneşe doğrulan kör yoncasın
Soğuk bir ayaz gününde aşkımın firarı
İşte sen, korkaklığın bilinmez çığlığısın
Sürünerek yaşıyorken rezil hayatını
Geçmiş sevgilerimle teselli et kendini
Öldür, kendini öldürdüğün gibi, zamanı
Kaynayan şu bulutlarla meşgul et zihnini
Gidişini takip etmeli kısık alkışlar
El pençe ilerlerken günler, aylar, yıllar…
ÇAĞRI KILDI